Znacie taką roślinkę jak połonicznik nagi?
Obiła wam się o uszy ta nazwa? Umiecie sobie przypomnieć, jak wygląda?
cale się nie zdziwię, jeżeli większość w was usłyszała o nim w tej chwili pierwszy raz w życiu.
To bardzo mała, płożąca się i niepozorna roślinka występująca na piaszczystych, słonecznych, ubogich i suchych murawach, obrzeżach lasów i w niektórych borach.
Bardzo często niezauważana z powodu niewielkich rozmiarów (listki mają do 10 mm, a kwiatki ledwie 2 mm (!).
Ja jednak mam do niej ogromny sentyment. Może dlatego, że bardzo lubię takie nienarzucające się i wytrwałe istoty.
Warto się z połonicznikiem zaprzyjaźnić i dać się uwieść jego skromnemu urokowi.
To surowiec zielarski używany w terapii chorób układu moczowego.
Działa moczopędnie, rozkurczowo, odkażająco na drogi moczowe, pomaga też rozkruszyć drobne złogi. Ponadto stosuje się go też w przypadku chorób reumatycznych, chorób skóry, a także w kosmetologii (ciekawostką jest to, że dawniej w Regionie Nadbużańskim używano do mycia się właśnie połonicznika – nazywano go ptasim mydłem, ziele zawiera bowiem saponiny).
Jego zwyczajowa francuska nazwa oznacza kruszyciela kamieni (casse pierre – pokruszony kamień).
Możecie więc po niego sięgnąć, kiedy pojawi się u was zapalenie cewki moczowej, nieprzyjemne uczucie parcia na mocz czy ból przy jego oddawaniu, a zewnętrznie stosować połonicznik do przemywań w przypadku trądziku lub łojotoku.
Ziele połonicznika dobrze jest łączyć z innymi ziołami. Można go z powodzeniem suszyć. Prawidłowo wysuszony powinien zachować jasnozieloną barwę oraz uzyskać dość silny, kumarynowy aromat.
Pamiętajcie tylko, że ze względu na rozmiary i występowanie trzeba go przed suszeniem dokładnie umyć z resztek piasku!
Najłatwiej zrobić połonicznikowy napar.
W tym celu 2 łyżki ziela (czyli całej rośliny) zalewamy szklanką wrzątku i odstawiamy na 30 minut. Po tym czasie odcedzamy, a napar pijemy 4 razy dziennie w niewielkich ilościach (po 100 ml).
Można też zrobić z niego wino ziołowe (w proporcji ½ szklanki ziela na 400 ml wina) albo intrakt (czyli nalewkę na gorącym alkoholu w tej samej proporcji. Pamiętajmy tylko, że w przypadku wyciągów alkoholowych zmniejszamy dawkę i przyjmujemy je do 4 razy dziennie po 10 ml.
PRZECIWWSKAZANIA:
Nie używamy połonicznika, jeżeli cierpimy na zapalenie kłębuszków nerkowy oraz stany zapalne żołądka i dwunastnicy.
Źródła:
www.rozanski.li
www.gramzdrowia.pl
„Flora Polski. Rośliny Leśne” Leokadia Witkowska-Żuk
„Leksykon roślin leczniczych” pod redakcją Antoniny Rumińskiej i Aleksandra Ożarowskiego
